Els overwint eenzaamheid
Els, een sterke vrouw van 47 jaar uit Haarlemmermeer, had een heftige week achter de rug. De maatschappelijk werkster was op vakantie en ze zat midden in een verhuizing. Toch vond ze het zó belangrijk dat ze tijd heeft vrijgemaakt om haar verhaal met ons te delen. Ze vertelt over hoe zij het aangepakt heeft om zich niet meer eenzaam te voelen en raadt iedereen aan hetzelfde te doen. Dit is haar verhaal:
Ik had al een tijdje last van depressieve klachten. Maar in de zomer van 2017 begon dit te veranderen. Dit sloeg namelijk compleet om naar overdreven vrolijkheid en ik kon op dat moment de hele wereld aan. Ik kon alles, van wandelen, raften, racen, kanoën en nog veel meer. Mijn twee kinderen van 14 en 16 stonden ervan te kijken. Ik ging als een speer!
En toen begonnen vanuit het niets de stemmingswisselingen. Het ene moment was ik erg depressief en het ander moment heel erg vrolijk. De psycholoog stuurde me door naar een bipolaire-poli, waar ik met veel pijn in mijn hart moest horen en accepteren dat ik bipolair was.

Hierna heb ik een tijdje crisisdienst gehad, waarop een opname van 2,5 maand volgde in een kliniek in de buurt. Hierna was ik een tijdje stabiel maar helaas werd ik toch nog een paar keer opgenomen. Ik kan nu met trots zeggen dat ik eindelijk stabiel ben.
Het was een hele heftige tijd. Hierdoor ben ik ook mijn baan als docent Informatica op het VWO kwijtgeraakt. Ook ben ik ondertussen gescheiden, wonen mijn kinderen bij mijn ex en heb ik veel vrienden verloren. Door mijn bipolaire stoornis ben ik dus een groot deel van mijn netwerk kwijtgeraakt. Mijn ziekte heeft wel écht mijn ogen geopend. Het kan iedereen overkomen en een psychische ziekte is misschien nog wel hel lastigste om te overwinnen. Maar ik was vastbesloten dat ik dat wel ging doen!
Ik draai ‘m om en ik ga vrijwilligerswerk gebruiken om mezelf uit mijn eenzaamheid te trekken
Daarom ben ik de afgelopen maanden druk bezig geweest om alles weer op te bouwen. Ik heb een nieuw appartement gekocht waar ik volgende week intrek en ik ben op Zorgzaam010 druk aan de slag gegaan om vrijwilligerswerk te zoeken waardoor ik weer onder de mensen kan komen. Ik zag twee opties: of ik ga zelf helpen of ik ga om hulp vragen. Ik wilde graag positief blijven en koos om mijn hulp aan te bieden. Ik dacht: ‘Zo kom ik uit mijn eenzaamheid. Ik draai ‘m om en ik ga vrijwilligerswerk gebruiken om mezelf uit mijn eenzaamheid te trekken.’
Ik begin nu al langzaam mijn draai te vinden. De afgelopen tijd ben ik actief als vrijwilliger in de ouderenzorg, ik bouw websites voor non-profit organisaties zoals een organisatie tegen kind huwelijken in Oeganda, ik geef ICT-les aan senioren en ik ben taalhulp voor nieuwe Nederlanders. Zo heb ik een zinvolle invulling van mijn tijd én leer ik nieuwe mensen kennen. Ik zou het iedereen aanraden!
Helpen te paard
Helpen te paard Vrijwilligers werk doen, iets waar ik vaak aan had gedacht maar waar het eigenlijk nog nooit echt van was gekomen. Waarom niet? Ik heb eigenlijk geen idee. Ik hou ervan om anderen te kunnen helpen, genoot van tijd doorbrengen met opa en oma maar echt verder dan dat kwam ik niet. Misschien was het toch een beetje de angst om een ‘verplichting’ aan te gaan die mij tegenhield. Want paste dit wel in mijn drukke leven, kon ik hier tijd voor vrij maken? Het antwoord op die vragen bleek een hele dikke JA te zijn. Want zeker past vrijwilligerswerk in mijn leven en maak ik hier graag tijd voor. Toen ik op Borselevoorelkaar hét perfecte klusje tegenkwam, liet ik al mijn twijfels achterwege en melde ik mij aan. Zo gezegd, zo gedaan want sinds december ben ik vrijwilliger bij een ontzettend mooie locatie waar mensen met een visuele en lichamelijke beperking begeleid wonen en activiteiten doen. En wat ik daar dan mag doen is voor mij het allerleukste wat er is. Ik mag namelijk bezig zijn met mijn passie en deze passie delen met andere vrijwilligers én bewoners. Sinds kleins af aan ben ik al een dierenvriend, nog specifieker een echt paardenmeisje. Al 18 jaar lang ben ik wekelijks meerdere keren in de paardenstal te vinden. In de stal, rondom de stal, op het paard; het zijn mijn favoriete plekken om te zijn. Tijdens mijn vrijwilligerswerk verzorg ik de paarden die op de boerderij bij de locatie staan, maar het allermooiste is nog wel dat ik de bewoners mag helpen met paardrijden. Eén zaterdag per maand mogen zij lekker een rondje paardrijden. Ik begeleid samen met andere vrijwilligers de paarden en zorg ervoor dat alles veilig verloopt. Ik kan je vertellen, die glimlach op de gezichtjes van deze bewoners wanneer zij op het paard zitten is goud waard. Het is zo mooi om te zien hoe zij hiervan genieten. Tijdens de eerste keer helpen voelde ik me zelfs een beetje schuldig, want ik had de mogelijkheid om elke dag op een paard te mogen zitten en genoot er maar half van in vergelijking van wat deze kinderen deden. Dit was meteen een mooie eye-opener en elke keer dat ik nu op het paard zit denk ik aan hoe dankbaar ik ben dit te kunnen doen. Helaas kwam na de eerste keer helpen op de boerderij corona om de hoek en gingen alle activiteiten voor de bewoners niet meer door. Begrijpelijk, maar zo ontzettend sneu dat ze niet meer konden doen waar ze zo van genoten. De verzorging van de paarden ging door en in deze tijd heb ik mogen genieten van een aantal prachtige bosritten met de paarden. Want niet alleen de bewoners verdienen het allerbeste, de paarden ook. Gelukkig hebben de kinderen een aantal weken geleden eindelijk weer kunnen rijden en wat hebben ze genoten. De glimlach op de koppies was weer terug en misschien nog wel groter als eerder. Als het aan hun lag hadden we uren kunnen blijven rondlopen. Ik hoop nog heel lang dit vrijwilligerswerk te mogen blijven doen. De inspanning en tijd die het kost is helemaal niks vergeleken met de dankbaarheid en het geluk wat je er voor terug krijgt. En wanneer ik de kinderen zie genieten op het paard, besef ik me hoe mooi het is om hier onderdeel van te mogen zijn. Hopelijk vind iedereen die dit verhaal leest ook vrijwilligerswerk waar hij of zij zo van kan genieten. Geloof me, het maakt je wereld een stukje mooier! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal